Beynime inşaat yapılırken, ben şantiyede harç karıyordum. Hazır betonlar hiç sağlam değildi. Malzemeden çalındı ki böyle oldum, bi hoş bişey.. Kant'ı daha az okumalı, hep o son dilimi yememeliydim. Bazen kendi rollerimde figüran kullanmalıyım. Minareye çıkıp, ezanı okumadan inen imam gibi hissediyorum. Üstüme sinen balık kokusundan, bir de derslerden nefret ediyorum. Yakama yapıştılar bırakmıyorlar. Ve şehrimi özlüyorum, içindekilerle.. Kahkaha atarak ağlıyorum.Dırım dırım. Dıdıdıdıdı dı dıdı dımm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder